@ ναταλία: και μετά τη φωτιά οι στάχτες λειτουργούν σαν λίπασμα...
@ roadartist: Πώς μπορώ να διαφωνήσω; ;-)
@ πανόπτης:
μοιάζει με την αθανασία που υποθέτω χαρίζει ένα ημερολόγιο. μετά από καιρό έχεις αλλάξει τόσο που διαβάζεις όχι σκεψεις σου αλλά σκέψεις που κάποιον σου θυμίζουν..
11 σχόλια:
αναρωτήθηκα σαστισμένη...,
αν είσαι εντάξει
μια χαρά φαίδρα μου,αναφέρεται σε κάτι παλιό...απλά δεν μου πέτυχε η συνταγή και άφησα μόνο την πρώτη φράση. ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.
φιλιά
καθε θανατος ειναι ενας μικρος αποχωρισμος..ετσι ακουγεται πιο αισιοδοξο..
"...αυτό που μένει μετά τη φωτιά, είναι οι πέτρες αλώβητες, οι κρύες πέτρες, το νόμισμα της στάχτης στο χωράφι..."
bonsoir adrian
Σιγουρα ισχυει απολυτα αυτο που λες..και τα σχολια των απο πανω..
Καλο σαββατοβραδο :)
χάρη στην Μπλογκόσφαιρα δεν πεθαίνουμε ποτέ... Andrian.
Είναι σαν τη φιλοσοφία γραμμένη σε ογκόλιθους των αρχαίων που τους διασφάλισε αθανασία.
@rip1708:
ισχύει και το ευθύ και το αντίστροφο...
@ ναταλία:
και μετά τη φωτιά οι στάχτες λειτουργούν σαν λίπασμα...
@ roadartist:
Πώς μπορώ να διαφωνήσω; ;-)
@ πανόπτης:
μοιάζει με την αθανασία που υποθέτω χαρίζει ένα ημερολόγιο. μετά από καιρό έχεις αλλάξει τόσο που διαβάζεις όχι σκεψεις σου αλλά σκέψεις που κάποιον σου θυμίζουν..
Αυτό είναι Andrian, αλλάζουμε εξελισσόμαστε... ευτυχώς.
Σ;Ο)
...και κάθε συνάντηση είναι μια μελλοντική κηδεία...
Φιλιά βρόχινα...
Μπορώ να τρέξω προς το δάσος κι εγώ;
@ νεράιδα της βροχής
δυσοίωνη αλλά γοητευτική η παραλλαγή
@ maria adouaneta
όποτε το επιθυμείτε!
Δημοσίευση σχολίου